“Als een vuurpijl boven een donker landschap. Een interruptie moet inderdaad zoo iets als een vuurpijl zijn. Met licht. Met kleur. Met wat geknetter. Zij moet inslaan. Zij moet een beetje deining veroorzaken. Een interruptie die mislukt, waar niets in zit, is een blamage voor degene, die haar bezigde.” Een prachtige metafoor van parlementair journalist Doe Hans uit 1934. Het interrumperen van een spreker die een redevoering hield was in de Tweede Kamer destijds officieel nog niet toegestaan (dat zou nog tot 1966 duren), al trok niemand zich wat aan van dat verbod. Even later gaat Doe Hans verder: “De goede interruptie is een sterk wapen. Zij moet op het juiste oogenblik komen, onmiddellijk worden geplaatst, snel en vaardig; zij moet kort maar krachtig zijn; geestig, sarcastisch, maar er moet inhoud in zitten. De goede interruptie is een argument in den meest perfecten vorm, en vandaar dat zij, op het juiste oogenblik geplaatst, een heel betoog pardoes onderste-boven kan gooien.” En op de vraag of het interrumperen van redevoeringen in de Tweede Kamer verboden moet blijven, was Hans heel duidelijk: “Dan zou het misschien zelfs nuttiger zijn om de redevoeringen af te schaffen en de interrupties te houden.” Hear, hear! 11 aug Interruptie
